Diverse ontwikkelingen hebben geleid tot wat LISA nu is; een door regionale samenwerkingsverbanden, inmiddels onafhankelijk van het ministerie van SZW, beheerde databank met gegevens over vestigingen en werkgelegenheid, primair opgezet voor onderzoek en beleid.

De geschiedenis van LISA gaat terug tot 1968. Destijds werd vanuit het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) begonnen met het opzetten van een vestigingenregister. Na een ministeriële beslissing werd het register omgebouwd tot een Landelijk Informatie Systeem Arbeidsorganisaties (het oude LISA). Dit systeem werd centraal gecoördineerd door het Directoraat-Generaal  van de Arbeid van het Ministerie van SZW en was qua organisatie gedecentraliseerd. In de periode 1985-1992 is dit geleidelijk aan opgebouwd, waarbij in de eindfase landsdekkendheid vrijwel bereikt was, onder andere door inkoop van gegevens van niet-aangesloten regio's.

Helaas besloot het Ministerie van SZW eind 1990 de deelname aan LISA te beëindigden. Omdat inmiddels regionale instanties meer en meer het belang van een goed regionaal register inzagen en daar ook financiën voor over hadden, is het gelukt de regionale vestigingenregisters veilig te stellen.  In de vorm van Regionale SamenwerkingsVerbanden (RSV's) werd de continuïteit per regio voorlopig gegarandeerd. Veelal hebben (een aantal van) de belangrijkste gebruikers van het vestigingenregister (provincies, gemeenten, Kamers van Koophandel, Regionale Besturen van Arbeidsvoorziening e.d.) daarvoor de financiële middelen beschikbaar gesteld.

Hoewel hiermee regionaal wel cijfers beschikbaar bleven, viel met het stoppen van de landelijke coördinatie bovenregionale informatie weg. Daarom werd onderzocht werd of een nieuw landelijk dekkend databestand werkgelegenheid haalbaar was. Het bleek dat er in Nederland behoefte bleef aan een landsdekkend register met werkgelegenheidsgegevens op het niveau van de individuele economisch actieve vestiging. Bovendien zou een landsdekkend register vanwege de grotere marktpotentie inkomsten moeten kunnen opleveren ten gunste van de regionale samenwerkingsverbanden.

Uiteindelijk hebben alle RSV's in een periode van drie jaar het register uniform, consistent en landsdekkend weten te maken. Per 20 april 1995 is de ‘Stichting Landelijk Informatiesysteem Arbeidsplaatsen en vestigingen, bij afkorting ook te noemen: Stichting LISA notarieel opgericht. In de daaropvolgende periode hebben vrijwel alle regionale registers hun bestanden aangeleverd. Dit heeft uiteindelijk geleid tot een landsdekkend vestigingenbestand vanaf het jaar 1996.